نجیبای اصفهانی
لغت‌نامه دهخدا
نجیبای اصفهانی . [ ن َ بای ِ اِ ف َ ] (اِخ ) فرزند حاجی امین . از شاعران قرن یازدهم هجری اصفهان و معاصر نصرآبادی است . او راست :
زهی ز روی توروشن چراغ کوکبها
سیاه روزی زلف تو رونق شبها
ز آب بحر صدف شد به قطره ای قانع
چه سود عشرت عالم به تنگ مشربها.
دارم به دور عشقت لب خشک و دیده پرآب
سلطان وقت خویشم گو بحر و بر نباشد.
(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 424) (صبح گلشن ص 150) (قاموس الاعلام ج 6).
زهی ز روی توروشن چراغ کوکبها
سیاه روزی زلف تو رونق شبها
ز آب بحر صدف شد به قطره ای قانع
چه سود عشرت عالم به تنگ مشربها.
دارم به دور عشقت لب خشک و دیده پرآب
سلطان وقت خویشم گو بحر و بر نباشد.
(از تذکره ٔ نصرآبادی ص 424) (صبح گلشن ص 150) (قاموس الاعلام ج 6).
