نخائو

نخائو. [ ن ِ ءُ ] (اِخ ) پادشاه مصر در شش قرن پیش از مسیح . وی شامات را تصرف کرد و تا کارکمیش واقع در ساحل فرات پیش رفت و بایوشیا پادشاه یهود جنگید و او را کشت . سرانجام از قشون کلده که به فرماندهی بخت النصر دوم پسر نبوپولاس سار که به مقابله ٔ او آمده بود، شکست سختی خورده فراری به مصر بازگشت (به سال 605 ق .م .). (از تاریخ ایران باستان ص 192). و نیز رجوع به قاموس الاعلام ج 6 شود.