ترجمه مقاله

نخل بالا

لغت‌نامه دهخدا

نخل بالا. [ ن َ ] (ص مرکب ) که قد او در رسایی چون نخل بود. مستقیم اندام . تناور. بلندقد. بالابلند :
سر زنگی نخل بالا فتاد
چو زنگی که از نخل خرما فتاد.

نظامی .


ترجمه مقاله