نخل عزا
لغتنامه دهخدا
نخل عزا. [ ن َ ل ِ ع َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )تابوت . نخل ماتم . نخل محرم . (آنندراج ) :
صبح هر روز از صف مغرب برافرازد لوا
تا فلک بندد به نخل خرمی نخل عزا.
رجوع به نخل و نخل تابوت شود.
صبح هر روز از صف مغرب برافرازد لوا
تا فلک بندد به نخل خرمی نخل عزا.
شفیع (از آنندراج ).
رجوع به نخل و نخل تابوت شود.