ندائی نیشابوری
لغت‌نامه دهخدا
ندائی نیشابوری . [ ن ِ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) یا ندائی یزدی . از شعرای قرن دهم هَ . ق . است . «در شعر طبعش بد نیست ، روضةالشعرا را نظم کرده ». او راست :
من شمع جانگدازم تو صبح دلگشائی
سوزم گرت ببینم میرم چو رخ نمائی
نزدیک اینچنینم دور آنچنان که گفتم
نی تاب وصل دارم نی طاقت جدائی .
رجوع به تحفه ٔ سامی ص 150 و آتشکده ٔ آذر ص 146 وتذکره ٔ روز روشن ص 687 و مطلع الشمس ج 3 ص 183 و نگارستان سخن ص 119 و گنج دانش ص 526 و ریاض الجنة روضه ٔ پنجم ص 931 و تاریخ یزد آیتی ص 335 شود.
من شمع جانگدازم تو صبح دلگشائی
سوزم گرت ببینم میرم چو رخ نمائی
نزدیک اینچنینم دور آنچنان که گفتم
نی تاب وصل دارم نی طاقت جدائی .
رجوع به تحفه ٔ سامی ص 150 و آتشکده ٔ آذر ص 146 وتذکره ٔ روز روشن ص 687 و مطلع الشمس ج 3 ص 183 و نگارستان سخن ص 119 و گنج دانش ص 526 و ریاض الجنة روضه ٔ پنجم ص 931 و تاریخ یزد آیتی ص 335 شود.
