ندانالغتنامه دهخداندانا. [ ن َ ] (نف مرکب ) نادان . ناداننده . جاهل . مقابل دانا. رجوع به دانا شود : شد به صحرا برون ندانا مرداز پی رفع رنج و راحت درد.سنائی .