ندبه کنان
لغتنامه دهخدا
ندبه کنان . [ ن ُ ب َ / ب ِ ک ُ ] (ق مرکب ) نوحه کنان . در حال ندبه کردن . ندبه زنان . رجوع به ندبه و ندبه کردن شود :
پیش تابوت من آئید برون ندبه کنان
در سه دست از دو زبانم بستائید همه .
پیش تابوت من آئید برون ندبه کنان
در سه دست از دو زبانم بستائید همه .
خاقانی .