نرگس مست
لغت‌نامه دهخدا
نرگس مست . [ ن َ گ ِ س ِ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از چشم معشوق . چشم خمارآلود :
ز رشک نرگس مستش خروشان
به بازار ارم ریحان فروشان .
گفتم ای جان شدم از نرگس مست تو خراب
گفت در شهر کسی نیست ز دستم هشیار.
غلام نرگس مست تو تاجدارانند
خراب باده ٔ لعل تو هوشیارانند.
ز رشک نرگس مستش خروشان
به بازار ارم ریحان فروشان .
نظامی .
گفتم ای جان شدم از نرگس مست تو خراب
گفت در شهر کسی نیست ز دستم هشیار.
عطار.
غلام نرگس مست تو تاجدارانند
خراب باده ٔ لعل تو هوشیارانند.
حافظ.
