نزا
لغتنامه دهخدا
نزا. [ ن َ ] (اِ) دیواری باشد عظیم سخت و بلند و یگانه که در پیش چیزی کشند. (از حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). دیواری باشد مفرد که در پیش چیزی کشند. (صحاح الفرس ). دیوار سخت و بلند که در پیش چیزی کشند. (فرهنگ خطی ). بند. بندروغ . (از ناظم الاطباء) :
صف دشمن ترا نَاِستد پیش
ور همه آهنین نزا باشد.
صف دشمن ترا نَاِستد پیش
ور همه آهنین نزا باشد.
شهید (از صحاح الفرس ).