نشاب
لغت‌نامه دهخدا
نشاب . [ ن ِ ] (ع اِ) وتر. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || تیرها و سهم ، واحد آن نشابة و جمع آن نشاشیب است . (ناظم الاطباء) :
مخالفت ز نشاب تو آنچنان جسته ست
که از کمان تو در روز کارزار نشاب .
مخالفت ز نشاب تو آنچنان جسته ست
که از کمان تو در روز کارزار نشاب .
مسعودسعد.
