نشخورلغتنامه دهخدانشخور. [ ن َ خوَرْ / خُرْ ] (اِ) نشخوار. (از برهان قاطع). نشخار. (جهانگیری ). || بعضی مکرر خائیدن و چانه بر هم زدن شتران و گوسفندان را نیز گفته اند فروبرده ٔ خود را. (برهان قاطع).