نشوان
لغتنامه دهخدا
نشوان . [ ن َش ْ ] (ع ص ) مست . (از منتهی الارب ) (دهار) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (از معجم متن اللغة) (از ناظم الاطباء). سکران . (المنجد) (اقرب الموارد). نشیان . (معجم متن اللغة) (آنندراج ). و تأنیث آن نشوی است . (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة).
