نشوة

نشوة. [ ن ُش ْ وَ ] (ع مص ) بوی کردن چیزی را. (از منتهی الارب ). بوی کردن خوشبوی را. (آنندراج ). بوییدن چیزی را. (از المنجد) (از اقرب الموارد). نِشوَة. نَشوَة.(معجم متن اللغة). || مست گردیدن . (آنندراج ) (از المنجد) (از اقرب الموارد). نَشوَة. نِشوَة. (آنندراج ) (المنجد) (اقرب الموارد). نَشْوْ. (المنجد) (اقرب الموارد). || دانستن خبری را و بررسیدن آن را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). تخبر و تحقیق از منشاء خبر و دانستن آن را. (از المنجد) (از اقرب الموارد). تفحص در اخبار و گیرنده ٔ خبر و آگاهی واطلاع . (ناظم الاطباء). نِشوَة. نَشوَة. (المنجد) (منتهی الارب ). || نشو. رجوع به نَشْوْ شود.