نشیطة

نشیطة. [ ن َ طَ ] (ع ص ) تأنیث نشیط است . رجوع به نشیط شود. || (اِ) آنچه غازیان در راه یابند از غنیمت پیش از آن که به ساحت قوم که جای مقصود است برسند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). غنیمتی که غازیان پیش از رسیدن به جایگاه مقصوده ، در عرض راه یابند. (از المنجد) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)(از متن اللغة). || شترانی که بی قصد گرفته و رانده شوند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از المنجد) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || سهم رئیس [ غازیان ] در غنیمت . (از متن اللغة). ما اصاب الرئیس قبل أن یصیر الی بیضةالقوم . (اقرب الموارد).