نشیل

نشیل . [ ن َ ] (ع اِ) گوشت پاره ای که از دیگ بدون کفگیر با دست برآرند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد). گوشت پاره ای که از دیگ به یک کفگیر [ ؟ ] به دست برگیرند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || گوشت بی توابل پخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) (از المنجد) (از متن اللغة).گوشت که پزند بی توابل . (مهذب الاسماء). گوذآب . جوذاب .و آن چیزی باشد که بپزند بی توابل . (یادداشت مؤلف ). || شیر در هنگام دوشیدن . (از منتهی الارب )(از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) (از المنجد) (از متن اللغة). || تیغ سبک تنک . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). شمشیر خفیف رقیق . (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغة). || آب که نخستین از چاه برآرند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از المنجد).