نصرآبادی
لغت‌نامه دهخدا
نصرآبادی . [ ن َ ] (اِخ ) امین (میرزا...) از شعرای اواخر قرن یازدهم هجری است در علم حساب و نجوم و صنایع شعری دستی داشته است . او راست :
غبار خاطر احباب شد نصیحت من
به خانه گرد هم از بهر رفت و رو برخاست .
تا حیاتی هست ما را روزی ما می رسد
آب تا جاری بود این آسیا در گردش است .
رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ص 453 و ریحانة الادب ج 4 ص 196 شود.
غبار خاطر احباب شد نصیحت من
به خانه گرد هم از بهر رفت و رو برخاست .
تا حیاتی هست ما را روزی ما می رسد
آب تا جاری بود این آسیا در گردش است .
رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ص 453 و ریحانة الادب ج 4 ص 196 شود.
