نظاره کنان
لغتنامه دهخدا
نظاره کنان . [ ن َ رَ / رِ ک ُ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال نگریستن و تماشا کردن :
در جفای جهان نظاره کنان
مصلحت را به عدل چاره کنان .
نظاره کنان شهری و لشکری
بر انصاف و آزرم اسکندری .
در جفای جهان نظاره کنان
مصلحت را به عدل چاره کنان .
نظامی .
نظاره کنان شهری و لشکری
بر انصاف و آزرم اسکندری .
نظامی .