نعلچه

نعلچه . [ ن َ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) نعل کوچک . || میخ های آهنی که بعوض نعل به زیر پاشنه ٔ کفش می زنند. || نشانی که هندوها بر پیشانی گذارند. (ناظم الاطباء). ظاهراً عبارت از زیوری است که یک طرف آن به شکل هلال باشد و مرصع به جواهر بوده و به هندی آن را «تیکه » (به فوقانی هندی به تحتانی رسیده ) خوانند و طرف پائین آن را کمانچه . (آنندراج ) :
ناصیه ٔ طفل راست نعلچه ٔ گوهرین
از صفت خسروان نعل فرس داشتن .

امیرخسرو (آنندراج ).