نفاثة

نفاثة. [ ن ُ ث َ ] (ع اِ) دم که دردمند سینه به دهن می زند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنچه را که دردمند سینه از دهن بیرون می اندازد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). خونی که بیمار مصدور از دهن تف کند. (از متن اللغة). آنچه مصدور از خون و خلط بیرون افکند. (یادداشت مؤلف ). || آنچه از دهان به دمیدن فرواندازد از ریزه ٔ مسواک و مانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).