نفرة
لغتنامه دهخدا
نفرة. [ ن ُ رَ ](ع اِ) حکم . فرمان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آنچه جهت دفع چشم زخم بر کودک آویزند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). نُفَرَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (متن اللغة).
