نفس داشتن

نفس داشتن . [ ن َ ف َ ت َ ] (مص مرکب ) و نفسی داشتن ؛ رمقی داشتن . هنوز زنده بودن :
حیف بود مردن بی عاشقی
تا نفسی داری و نفسی بکوش .

سعدی .