نفس راندن

نفس راندن . [ ن َ ف َدَ ] (مص مرکب ) سخن گفتن . نفس برآوردن :
راه نفسم بسته شد از آه جگرتاب
کو همنفسی تا نفسی رانم ازین باب .

خاقانی .