نفس عاقله
لغتنامه دهخدا
نفس عاقله . [ ن َ س ِ ق ِ ل َ / ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مراد نفس ناطقه است . (فرهنگ علوم عقلی از مصنفات افضل الدین ج 1 ص 32) :
گفتم که نفس عاقله را اختیار چیست
گفتا حقیقت سخن و کردن نظر.
گفتم که نفس عاقله را اختیار چیست
گفتا حقیقت سخن و کردن نظر.
ناصرخسرو.