نقاره کوفتن

نقاره کوفتن . [ ن َ / ن َق ْ قا رَ / رِ ت َ ] (مص مرکب ) نقاره زدن . نقاره نواختن . نوبت زدن .
- نقاره ٔ بی باکی کوفتن ؛ بر طبل بی عاری زدن :
ای کوفته نقاره ٔ بی باکی
فربه شده به جسم و به جان لاغر.

ناصرخسرو.