نقوی

نقوی . [ ن َ ق َ ] (اِخ ) ابراهیم (سید...)بن محمدتقی بن حسین بن دلدارعلی نصیرآبادی لکهنوئی ، معروف به نقوی و ملقب به سیدالعلماء. از علمای امامیه ٔ قرن اخیر و از فقهای صاحب نفوذ لکهنوی هندوستان است و به سال 1307 هَ . ق . در 40سالگی درگذشته است . از تألیفات اوست : امل الاَّمل ، به فارسی . البضاعةالمزجاة، در تفسیر سوره ٔ یوسف به فارسی . تکمله ٔ ینابیعالانوار، در تفسیر. الشمعة فی احکام الجمعة. نورالابصار فی اخذالثار، به فارسی . الیواقیت و الدرر فی احکام التماثیل و الصور. (از ریحانة الادب ج 4 ص 229). و رجوع به متفرقات ذریعه و اعیان الشیعه ج 5 ص 400 شود.