نواجل

نواجل . [ ن َ ج ِ ] (ع ص ، اِ) شتران که گیاه هرم و شکسته های برگ آن خورند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شترانی که گیاه نجیل ویا برگهای خردشده ٔ آن را می خورند. (ناظم الاطباء).