نوانی

نوانی . [ ن َ وا ] (حامص ) نوان بودن . رجوع به نوان شود. || ناتوانی :
بر حسرت شاخ گل در باغ گوا شد
بیچارگی و زردی و کوژی و نوانیش .

ناصرخسرو.

- نوانی گرفتن ؛ خمیدن . خم شدن . دوتا گشتن :
تن ماه چهره گرانی گرفت
روان زادسروش نوانی گرفت .

اسدی .