نوبهار
لغتنامه دهخدا
نوبهار. [ ن َ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بالارخ بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه ، در 37 هزارگزی شمال شرقی کدکن در دامنه ٔ معتدل هوائی واقع است و 107 تن سکنه دارد. آبش از قنات ، محصولش بنشن و غلات ، شغل مردمش زراعت و کرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).