نوبه زن
لغت‌نامه دهخدا
نوبه زن . [ ن َ / نُو ب َ / ب ِ زَ ] (نف مرکب ) نوبت زن . نقاره چی :
نوبه زنت کیقباد میده نهت اردشیر
نیزه برت تهمتن غاشیه کش گستهَم .
مردان علْوی هفت تن درگاه او را نوبه زن
خصمان سفلی چار تن پیشش پرستار آمده .
نوبه زنت کیقباد میده نهت اردشیر
نیزه برت تهمتن غاشیه کش گستهَم .
خاقانی .
مردان علْوی هفت تن درگاه او را نوبه زن
خصمان سفلی چار تن پیشش پرستار آمده .
خاقانی .
