نودره
لغت‌نامه دهخدا
نودره . [ ن َ / نُو دَ رَ / رِ ] (ص ، اِ) فرزند عزیز. (جهانگیری ). فرزند عزیز و گرامی . (برهان قاطع) (آنندراج ) (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) :
نودرمنش سکندر ثانی که در جهان
چون او نزاد مادر ایام نودره .
درست آن نوده است . رجوع به حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین و فرهنگ رشیدی و نیز رجوع به نَوَده شود. || شجاع و بهادر و جنگجو. || طریقه دوختن و حاشیه ٔ دوخته شده بر جامه (؟). (ناظم الاطباء). || به روی هم تاشده و به هم چسبیده شده و چین خورده (؟). (ناظم الاطباء).
نودرمنش سکندر ثانی که در جهان
چون او نزاد مادر ایام نودره .
شمس فخری .
درست آن نوده است . رجوع به حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین و فرهنگ رشیدی و نیز رجوع به نَوَده شود. || شجاع و بهادر و جنگجو. || طریقه دوختن و حاشیه ٔ دوخته شده بر جامه (؟). (ناظم الاطباء). || به روی هم تاشده و به هم چسبیده شده و چین خورده (؟). (ناظم الاطباء).
