نورافزالغتنامه دهخدانورافزا. [ اَ ] (نف مرکب ) روشنی بخش . نورفزا. نورفزای . نورافزای : از تیغ نورافزای تو وز رخش صورآوای توبر گرز طورآسای تو نور تجلی ریخته .خاقانی .