نوراهلغتنامه دهخدانوراه . [ ن َ / نُو ] (ص مرکب ) نورَه ْ. نوپا. بچه ٔ انسان یا حیوانی دیگر که تازه به راه افتاده است . (یادداشت مؤلف ). || نوزین . (یادداشت مؤلف ). کره اسب که تازه زین بر آن نهاده اند.
