نوروز بزرگ
لغت‌نامه دهخدا
نوروز بزرگ . [ ن َ / نُو زِ ب ُ زُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام نغمه ای از موسیقی . (غیاث اللغات ) (از برهان قاطع). نام نوائی است .(انجمن آرا). نام لحنی است . (جهانگیری ) :
مطربان ساعت به ساعت بر نوای زیر و بم
گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه
گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیر
گاه نوروز بزرگ و گه نوای بسکنه .
نوروز بزرگم بزن ای مطرب امروز
زیراکه بود نوبت نوروز به نوروز.
|| نوروز خاصه است که ششم فروردین ماه بود. (برهان قاطع) (آنندراج ). ششم فروردین ماه . (جهانگیری ) :
میمون و خجسته باد بر تو
نوروز بزرگ و روز تحویل .
|| نوروزِ سالی است که سال قبل آن سیصدوشصت وشش روز بوده است ، و این در هر چهار سال یک بار اتفاق افتد. (یادداشت مؤلف ).
مطربان ساعت به ساعت بر نوای زیر و بم
گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه
گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیر
گاه نوروز بزرگ و گه نوای بسکنه .
منوچهری .
نوروز بزرگم بزن ای مطرب امروز
زیراکه بود نوبت نوروز به نوروز.
منوچهری .
|| نوروز خاصه است که ششم فروردین ماه بود. (برهان قاطع) (آنندراج ). ششم فروردین ماه . (جهانگیری ) :
میمون و خجسته باد بر تو
نوروز بزرگ و روز تحویل .
ظهیر (از جهانگیری ).
|| نوروزِ سالی است که سال قبل آن سیصدوشصت وشش روز بوده است ، و این در هر چهار سال یک بار اتفاق افتد. (یادداشت مؤلف ).
