نوشین باده
لغتنامه دهخدا
نوشین باده . [ شیم ْ دَ / دِ ] (اِخ ) نام نوائی از موسیقی از مخترعات باربد. (جهانگیری ). لحن بیست وهشتم است از سی لحن باربد و نام نوائی است از موسیقی . (برهان قاطع). در فهرستی که نظامی در خسرو و شیرین برای سی ویک لحن باربدی آورده لحن بیست وچهارم است . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) :
چو نوشین باده را در پرده بستی
خمار باده ٔ دوشین شکستی .
چو نوشین باده را در پرده بستی
خمار باده ٔ دوشین شکستی .
نظامی .