نووی

نووی . [ ن َ وَ وی ی ] (اِخ ) محمدبن عمربن عربی بن علی معروف به نووی و مکنی به ابوعبدالمعطی ، از علمای قرن چهاردهم هَ . ق . است . در معجم المطبوعات 37 جلد کتاب از تصانیف او نام برده شده و از آن جمله است : 1 - بغیةالعوام فی شرح مولد سیدالانام . 2 - التفسیرالمنیر لمعالم التنزیل المسفر عن وجوه محاسن التأویل . 3 - الدرر البهیة فی شرح الخصائص النبویة. 4 - لباب البیان ، در استعارات . (از ریحانة الادب ج 4 ص 252). و رجوع به معجم المطبوعات ص 1879 شود.