نکفةلغتنامه دهخدانکفة. [ ن َ ک َ ف َ ] (ع اِ) واحد نَکَف . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).رجوع به نَکَف شود. || دردی که در گوش گیرد. (از المنجد) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).
