نکوادالغتنامه دهخدانکوادا. [ ن ِ اَ ] (ص مرکب ) آنکه بیانی نیکو دارد. (فرهنگ فارسی معین ) : آخر ز برای او نگه داراین پرهنر نکوادا را.انوری .|| خوش حرکات .
