نکوطلعت

نکوطلعت . [ ن ِ طَ ع َ ] (ص مرکب ) نکوسیما. نکودیدار. خوش سیما :
نکودل است و نکوسیرت و نکومذهب
نکونهاد و نکوطلعت و نکوکردار.

فرخی .

ز دور هرکه مر او را بدید یک ره گفت
زهی سوار نکوطلعت نکودیدار.

فرخی .

خوش است به دیدار شما عالم ازیرا
حوران نکوطلعت و پیروزه قبائید.

ناصرخسرو.