نگروندهلغتنامه دهخدانگرونده . [ ن َ گ ِرَ وَ دَ / دِ / ن َ رَ وَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) ناگرونده . نامؤمن . که نگرویده است و ایمان نیاورده است .کافر. ناخستو. مقابل گرونده . رجوع به گرونده شود.
