نگه دارهلغتنامه دهخدانگه داره . [ ن ِ گ َه ْ رَ / رِ ] (نف مرکب ) مخفف نگاه دارنده و نگه دارنده . (برهان قاطع) (آنندراج ). حافظ. مستحفظ. (ناظم الاطباء). به این معنی نگه دار مستعمل است . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).
