نیط

نیط. [ ن َی ْ ی ِ ] (ع ص ، اِ) چاه که از جوانبش آب در میان آید و از تک برنزهد. (منتهی الارب ). چشمه ٔ جوشنده در چاه پیش از آنکه چاه به قعر رسد . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) .