نیکوپسندلغتنامه دهخدانیکوپسند. [ پ َ س َ ] (ص مرکب ) زیباپسند. خوش سلیقه : گلی که باد بر او برجهد فروریزدچرا دهم دل نیکوپسند خویش بر آن .فرخی .