نی نی
لغت‌نامه دهخدا
نی نی . (اِ)طفل خرد. بچه . کودک . ببه . به به . (یادداشت مؤلف ).
- نی نی کوچولو ؛ بچه ٔ کوچک . کودک خرد.
- || در مقام تحقیر وتنبیه کسی که اطوار خارج درمی آورد بدو گویند: نی نی کوچولو دیگر وقت این کارهای تو گذشته . (فرهنگ عامیانه ٔ جمالزاده از فرهنگ فارسی معین ).
|| مردم چشم . مردمک چشم . مردمک . انسان العین . ببک . ببه . بؤبؤ. (یادداشت مؤلف ). || در زبان اطفال خرد، نقوش انسانی . صورت . شکل . عکس . (یادداشت مؤلف ). || عروسک .
- نی نی کوچولو ؛ بچه ٔ کوچک . کودک خرد.
- || در مقام تحقیر وتنبیه کسی که اطوار خارج درمی آورد بدو گویند: نی نی کوچولو دیگر وقت این کارهای تو گذشته . (فرهنگ عامیانه ٔ جمالزاده از فرهنگ فارسی معین ).
|| مردم چشم . مردمک چشم . مردمک . انسان العین . ببک . ببه . بؤبؤ. (یادداشت مؤلف ). || در زبان اطفال خرد، نقوش انسانی . صورت . شکل . عکس . (یادداشت مؤلف ). || عروسک .
