هاروت فن
لغتنامه دهخدا
هاروت فن . [ ف َ ] (ص مرکب ) کنایه از ساحر و سحرکننده است . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
یارب این کوس چه هاروت فن و زهره نواست
که ز یک پرده صدالحانش بعمدا شنوند.
یارب این کوس چه هاروت فن و زهره نواست
که ز یک پرده صدالحانش بعمدا شنوند.
خاقانی .