هانری دوم

هانری دوم . [ ی ِ دُوْ وُ ] (اِخ ) (1133-1189م .) پادشاه انگلیس ، پسر ژرفری پلانتاژنت ، کنت آنژو بود. مادرش ماتیلدا دختر هانری اول بود. وی در سال 1133 م . به دنیا آمد و در سال 1154 پس از فوت استفن به پادشاهی انگلیس رسید. هانری دوم از طرف پدر و همسرش الینور دختر دوک آکتین ، ممالک وسیعی چون نورماندی ، آنژو ، تورن ، پواتیه ، اوورنْی و بریتانْی در فرانسه به دست آورد و با چنین متصرفاتی میتوانست سیاستی قوی در مقابل لوئی هفتم پادشاه فرانسه اتخاذ کند، ولی نتوانست از موقع و قدرت خود استفاده ٔ کامل بنماید و علاوه بر آن ، با روحانیون انگلیس که قدرتی بسزا داشتند و برای خود امتیازاتی قائل بودند، درآویخت و این مبارزات به قتل توماس آ بکت کشیش بزرگ کلیسای کانتربوری منجر گشت (1170 م .) و در نتیجه ٔ آن توفان نارضایتی عمومی برانگیخته شد. پادشاه فرانسه که موقع را مناسب می دید شروع به تحریکات بر ضد وی کرد و سرانجام سه پسر هانری دوم ریشارد ، ژفری و هانری که متصرفات او را در فرانسه داشتند بر ضد پدر برانگیخت و ایشان نیز سر به شورش و عصیان برداشتند و هانری دوم برای سرکوبی آنان لشکر کشید و جنگ بین پدر و پسران درگرفت و ادامه داشت تا سال 1189 م . هانری درگذشت . پس از وی پسرش ریشارد شیردل به جای او نشست . (از تاریخ عمومی قرون وسطی تألیف عبدالحسین شیبانی ج 2 ص 198).