هبورلغتنامه دهخداهبور. [ هََ ب ْ بو ] (ع اِ) مورچه ٔ ریزه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). || در لغت نبطی ؛ ریزه برگی که از کشت بر زمین ریزد و قابل خوردن حیوانات باشد. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة).
