هبیرة

هبیرة. [ هَُ ب َ رَ ] (اِخ ) ابن مفاضة العامری . صحابی است . مفاضة نام مادر وی که از بنی اسد بود میباشد. وثیمه در کتاب الردة نام او را ذکرکرده و گوید که وی هنگام ارتداد اعراب از اسلام ، نزدبنی سلیم کس فرستاد و ایشان را به ثبات و پایداری براسلام امر کرد. مرزبانی در معجم الشعرا سلسله ٔ نصب او را چنین آورده : هبیرةبن عامربن ربیعةبن عبادبن عقیل بن کعب بن ربیعةبن عامربن صعصعة. اشعاری نیز به وی نسبت داده اند. (الاصابة فی تمییزالصحابة قسم 1 و 3).