هتخشان

هتخشان . [ هَُ ت ُ ] (اِ) به لغت پازند و پهلوی ، بعضی دستورزان است که اهل حرفه و صنعت باشد. این طبقه از مردم ایران باستان ، جزو طبقه ٔ واستریوشان که یکی از طبقات سه گانه ٔ (اتوربانان ، ارتشتاران واستریوشان ) اجتماع بود، محسوب میشدند. (یشتها. تألیف پورداود ج 2 ص 331). رئیس و بزرگ این طبقه را هتخشبذ یا واستریوشان سالاریا واستریوشان بد میگفتند. (ایران در زمان ساسانیان . کریستنسن ترجمه ٔ رشید یاسمی ص 119).و برای اطلاع بیشتر، رجوع به فرهنگ ایران باستان و گاتها تألیف پورداود و ایران در زمان ساسانیان تألیف کریستنسن ترجمه ٔ رشید یاسمی و کلمه ٔ هتخشبذ شود.