هتخشبذ

هتخشبذ. [ هَُ ت ُ ب َ ] (پهلوی ، اِ) لقب رئیس و محافظ طبقه ٔ واستریوشان یا هتخشان که طبقه ٔ چهارم از طبقات اجتماعی ایران در روزگار ساسانی بوده است . رئیس این طبقه را واستریوشان سالار و واستریوشبذ هم میگفتند. ظاهراً واستریوشان سالار ریاست اداره ٔ مالیه را بعهده داشته و تصور میرودکه علاوه بر خراج املاک ، وصول باج شخصی هم بعهده ٔ او بوده زیرا که لقب هتخشبذ (رئیس صنعتگران ) یعنی رئیس همه ٔ مردمانی که کاردستی انجام میدهند مثل غلامان ، دهقانان ، تاجران و غیره . (از ایران در زمان ساسانیان ، کریستنسن ترجمه ٔ رشید یاسمی ). رجوع به هتخشان شود.