هجاوری
لغتنامه دهخدا
هجاوری . [ هََ وَ ] (ص نسبی ) منسوب به هجاور که نام شهری است . رجوع به هجاور شود :
ای کرده روح با لب لعل تو نوکری
معشوق ارتگی و نگار هجاوری .
ای کرده روح با لب لعل تو نوکری
معشوق ارتگی و نگار هجاوری .
پوربهای جامی (از فرهنگ جهانگیری ).